Dysport – Botox

Η προληπτική χρήση τοξίνης στις πολύ νεαρές ηλικίες, γύρω στο τέλος της δεύτερης – αρχές της τρίτης δεκαετίας (αρχικά όπου χρειάζεται), αλλά και νωρίτερα, αν υπάρχει έντονη συσπαστικότητα, προλαμβάνει την αλλοίωση των χαρακτηριστικών του προσώπου.
Η μυική υπερτροφία αποφεύγεται και μαζί της αποφεύγεται η δημιουργία ρυτίδωσης, η καταστροφή των ινοβλαστών και η λιποδυστροφία. Το πρόσωπο παραμένει στην αρχική νεανική του κατατομή, τοτε που οι ανταγωνίστριες μυϊκές ομάδες ήταν ισοδύναμες, διατηρώντας τη νεανική εκφραστικότητα για πάντα.

Ένα πολύ σημαντικό σημείο που θέλω να τονίσω είναι η έγκαιρη έγχυση του μετωπιαίου μυ. Ο μετωπιαίος μυς δεν θα πρέπει να ξεχνάμε ότι είναι ανελκτήρας. Ο στόχος μας είναι οι ανελκτήρες να μένουν όσο γίνεται ελεύθεροι τοξίνης. Αν κάποιος από την πρώτη κιόλας νεανική ηλικία παρουσιάζει έντονη συσπαστικότητα  του ανελκτήρα του, λόγω του τρόπου έκφρασης του, θα πρέπει έγκαιρα να εγχύεται με ελάχιστες μικρό δόσεις, ενδεχομένως τακτικότερα, ώστε σταδιακά να τροποποιηθεί ο τρόπος έκφρασης και έτσι να αποφευχθεί η ανάγκη χρήσης μεγαλύτερων δόσεων στο μέλλον.

Καθώς η χρόνο – γήρανση προχωρεί, προστίθεται και η βαρύτητα σαν γενεσιουργός αιτία αλλοίωσης μαζί με την έντονη εκφραστικότητα. Εξαιτίας αυτού αυξάνονται και τα σημεία χρήσης της τοξίνης σε ολόκληρο το άνω τριτημόριο του προσώπου, το περίγραμμα, άνω χείλος, λαιμό, ντεκολτέ.
Π.χ. το μυώδες πλάτισμα είναι ο μεγαλύτερος καθελκτήρας μυς της περιοχής. Υπερτρέφεται απο τις εκφράσεις, τον λάθος τρόπο εκγύμνασης που επιβαρύνει το λαιμό  και από τη βαρύτητα που το βοηθάει να τραβήξει προς τη γη τόσο το περίγραμμα του προσώπου, όσο και ολόκληρη την υπογνάθεια περιοχή. Η χρήση τοξίνης στους λεπτούς και νευρώδεις λαιμούς κρίνεται απολύτως απαραίτητη για μια ισορροπημένη εικόνα. Είναι αδιανόητη η παρουσία ενός ογκώδους προσώπου πάνω από έναν αλλόκοτα ρυτιδωμένο και χαλαρωμένο λαιμό.
Αλλά και στην κάθετη στατική ρυτίδωση οι μικρό εγχύσεις με αραιωμένη τοξίνη δημιουργούν μεγάλο βαθμό αποκατάστασης.
Στην ηλιακή ελάστωση, (βλάβη της ινοβλαστικής λειτουργίας με αποτέλεσμα την υπερπαραγωγή αλλοιωμένης ελαστίνης, η οποία δημιουργεί την χαρακτηριστική εικόνα της κάθετης ρυτίδωσης με όρη και κοιλάδες), η συνδυασμένη χρήση τοξίνης και επουλωτικών ουσιών, έχει αποφέρει εξαιρετικά αποτελέσματα.
Η Ελάστωση εμφανίζεται σε άτομα με κληρονομική επιβάρυνση, που ατυχώς εκτέθηκαν αλόγιστα στην ηλιακή ακτινοβολία κατά τη διάρκεια της ζωής τους. Η κατάσταση αυτή επιδεινώνεται με τον  εθισμό του καπνίσματος. (Υπερπαραγωγή μεταλλοπρωτεινάσων στο χόριο από την επήρεια του καπνού).

Ένα μεγάλο ζήτημα είναι η διάρκεια του αποτελέσματος. Ο ασθενής τείνει να ψάχνει για κάτι «μόνιμο», ξεχνώντας ότι δεν υπάρχει μονιμότητα. Επανέρχεται μόλις το αποτέλεσμα εξασθενίσει και ενώ το μόνο που του χρειάζεται είναι η επανάληψη της έγχυσης, ζητάει οτιδήποτε άλλο εκτός από αυτό που πραγματικά χρειάζεται. Συνήθως κάποιο προσθετικό υλικό στα μάτια και στο περίγραμμα, μιας και πιστεύει ότι αυτό θα έχει μεγαλύτερη «διάρκεια». Δεν θέλει συνήθως να δεχθεί την έννοια της θεραπείας η οποία διενεργείται με την επανάληψη της έγχυσης στα σωστά χρονικά πλαίσια.
Η τοξίνη δεν είναι μια απλή αισθητική τροποποίηση για λίγο. Είναι θεραπεία της μυϊκής ανισορροπίας και ως εκ τούτου της ρυτίδωσης αλλά και της πτώσης του περιγράμματος που προκαλείται εξ αιτίας της. Όπως έχουμε ήδη αναφέρει «οι ρυτίδες δεν γεμίζουν». Αίρεται η αιτία που τις προκαλεί.

Ο σωστός χρόνος επανέγχυσης είναι απόλυτα εξατομικευμένος και κυμαίνεται συνήθως από τους τρεις μέχρι τους έξι μήνες. Χωρίς αυτό να αποκλείει συντομότερα η μακρύτερα διαστήματα εξαρτώμενα από τον βαθμό του προβλήματος.
Η δημιουργία αντισωμάτων είναι μια έννοια λίγο πολύ προς συζήτηση, υπάρχει όμως πάντα η δυνατότητα αποφυγής του ρίσκου αν δεν επανερχόμαστε με εγχύσεις νωρίτερα του διμήνου.
Πως θα πείσουμε τον ασθενή μας ότι το μόνο που χρειάζεται είναι η επανάληψη της θεραπείας του με την τοξίνη; Πολύ απλά θα τον προσκαλέσουμε να παρατηρεί τον εαυτό του στον καθρέπτη καθώς εκφράζεται. Συνήθως τις στιγμές του καθρέπτη παραμένουμε ανέκφραστοι.
Είναι πολύ σημαντικό να ξέρει ποια είναι η πραγματική του εικόνα, αφού καθ’ όλη τη διάρκεια της ημέρας ελάχιστες μόνο στιγμές παραμένει ανέκφραστος.

Ένα μεγάλο πρόβλημα σε ότι αφορά τη διάρκεια της έγχυσης είναι να καταλάβει ο ασθενής μας το γιατί η διάρκεια της δράσης της θεραπείας μπορεί να ποικίλει.
Λόγω της διάχυτης κρίσης εμπιστοσύνης της εποχής μας, ο ασθενής αποδίδει πάντα το φταίξιμο στην ποιότητα του φαρμάκου και στην έγχυση του γιατρού. Ποτέ στα πραγματικά αιτία του φαινομένου. Θα πρέπει να του εξηγήσουμε ότι πράγματι πρόκειται για βιολογικό φάρμακο και ως εκ τούτου θα μπορούσαν να υπάρξουν μικροδιαφορές στη δύναμη της τοξίνης, αλλά αυτές είναι αμελητέες. Η πραγματικότητα βρίσκεται στη μυική καταπόνηση που θα καταφέρουμε να δημιουργήσουμε κατά τη διάρκεια του αποτελέσματος της δράσης του φαρμάκου, λόγω των γεγονότων της ζωής μας.
Περίοδοι με έντονο σωματικό η ψυχικό πόνο μας αναγκάζουν σε πολύ δυνατές μυϊκές συσπάσεις, πράγμα που συντομεύει την περίοδο δράσης της θεραπείας.
Ο μύθος ότι το καλοκαίρι δεν πρέπει να υποβαλλόμαστε σε εγχύσεις τοξίνης λόγω της ζέστης είναι άλλη μια δοξασία που πρέπει να σταματήσει.
Ναι! Το καλοκαίρι η δράση της τοξίνης μπορεί να διαρκέσει λιγότερο λόγω της έντασης των ηλιοπροστατευτικών συσπάσεων του προσώπου, εφ’ όσον εκτιθέμεθα αλόγιστα και χωρίς ιδιαίτερη προστασία στον ήλιο.
Όχι! Δεν είναι η ζέστη που εξασθενεί το φάρμακο. Η έντονη ζέστη άνω των 37ο C, θα μπορούσε να το επηρεάσει μόνο σε παρατεταμένη έκθεση κατά τις δυο τρεις πρώτες ημέρες μετά την έγχυση.
Αντίθετα, την καλοκαιρινή περίοδο η θεραπεία κρίνεται ως η σπουδαιότερη του έτους . Συνιστούμε λοιπόν να μην εξαιρείται ποτέ η έγχυση το καλοκαίρι και να χρησιμοποιούνται γυαλιά ηλίου.

Υποδεχόμαστε τον ασθενή και δημιουργούμε το πλάνο του, βάσει των αναγκών του.
Παρατηρούμε τα δυο ημίσια του προσώπου και το λαιμό – ντεκολτέ. Ανάλογα με τα ποσοστά λίπους και την εκφραστικότητα, προτείνουμε τις θεραπείες. Η συντριπτική πλειοψηφία μη υπέρβαρων ασθενών χρειάζεται μια full face έγχυση τοξίνης κατ’ αρχάς, η οποία θα ακολουθηθεί απο peeling η Laser, αν υπάρχει φωτογήρανση, αν όχι θα εξαιρεθεί αυτό το βήμα και θα προχωρήσουμε κατ’ ευθείαν σε πληρώσεις με fillers, αν χρειάζεται, η σε ανορθώσεις με νήματα, η στο συνδυασμό και των δυο.
Οι μεσοθεραπείες αυτόλογες και ετερόλογες θα ακολουθήσουν για τη συντήρηση και ολοκλήρωση του αποτελέσματος.
Η full face θεραπεία τοξίνης συνήθως επαβαλαμβάνεται κάθε τέσσερις μήνες.
Αν ακολουθήσουμε ακριβώς αυτό το πρόγραμμα θα έχουνε γύρω μας ευχάριστα νεανικές παρουσίες που θα μας κάνουν υπερήφανους ως ιατρούς λειτουργούς και δεν θα περιστοιχιζόμαστε από εικόνες που μας δημιουργούν κλαυσίγελο.
Ο Ιπποκράτης είπε:
«Η ιατρική είναι τέχνη και επιστήμη και μόνο όσοι έχουν ταλέντο μπορούν να κάνουν τέχνη»
Ας το τηρήσουμε.